Rodzaje protez kończyny górnej

Ogólnie, protezy kończyn górnych można podzielić na 2 rodzaje: protezy kosmetyczne oraz protezy funkcjonalne.

Jak sama nazwa wskazuje protezy kosmetyczne muszą jak najbardziej naturalnie odzwierciedlać utraconą kończynę. Są w miarę lekkie i w większości nie posiadają żadnych ruchomych części. Głównym celem takiego zaopatzrenia jest kosmetyczne zamaskowanie utraty kończyny. W niewielkim stopniu mozna je wykorzystywać do drobnych czynności codziennego życia np. przytrzymywanie rzeczy.

Proteza funkcjonalna tzw. kinetyczna zawiera części ruchome np. dłoń lub hak, które mogą być sterowane za pomocą ruchów pasa barkowego lub poprzez energię elektryczną. Proteza funkcjonalna będzie zawsze cięższa od protezy kosmetycznej , wymagać będzie większej obsługi, ale po przebyciu odpowiedniego szkolenia pozwoli na większy stopień samodzielności w codziennym życiu. Szkolenie powinno odbyć się pod okiem wyspecjalizowanego protetyka.

I tutaj użytkownik protezy musi zdecydować czy będzie korzystał tylko z protezy kosmetycznej czy z protezy funkcjonalnej. Należy pamiętać, że wybierając protezę kosmetyczną jesteśmy głównie skazani na wykonywanie wszystkich czynności dnia codziennego drugą (nieamputowaną) ręką. Ilość funkcji jakie tracimy jest przeogromna, a decyzja noszenia protezy kosmetycznej zależy od indywidualnych potrzeb zawodowych jak i dnia codziennego. Kobieta, jako przedstawiciel płci pięknej, może na przykład pragnąć maksymalnej kosmetyki, preferując dłoń bierną z rękawicą kosmetyczną, pomimo faktu że poświęca wtedy utracone funkcje chwytne dłoni.
Z drugiej strony mężczyzna pracujący fizycznie często poświęca wygląd, estetykę protezy na rzecz maksymalnej funkcjonalności korzystając z końcówek roboczych czy haka.

Kompromisem pomiędzy kosmetyką, a funkcjonalnością jest zastosowanie w protezie dłoni mechanicznej, na którą nakładamy rękawicę kosmetyczną. Wmontowane w protezę specjalne gniazdo na wysokości stawu nadgarstkowego pozwala na samodzielną wymianę na dowolne końcówki robocze np. hak.

Najbardziej zaawansowaną protezą funkcjonalną jest proteza myoelektryczna.
Dłoń w takiej protezie zasilana jest systemem baterii wymagających systematycznego doładowywania. W chwili, kiedy mięsień kikuta kurczy się lub napina, wytwarzany jest sygnał elektryczny. Impuls ten, przetworzony przez elektrodę umieszczoną w leju protezowym, powoduje włączenie lub wyłączenie niewielkich elektrycznych silniczków ulokowanych w dłoni, co w rezultacie powoduje ruch dłoni. Umiejętność wykorzystania wszystkich dostępnym funkcji sztucznej kończyny wymaga jednak nauki i treningu. Dłoń może pracować w systemie uproszczonym - impuls powoduje otwarcie a następny zamknięcie dłoni przy takiej samej sile pracy, lub w zależności od siły / długości impulsu dłoń można zacisnąć mocniej lub słabiej.
Najbardziej zaawansowane konstrukcje umożliwiają wykonanie kilku bardzo precyzyjnych czynności które dodatkowo można wymieniać na inne i w bardzo prosty sposób przełączać się między nimi. Dzięki bardzo zaawansowanej technologi poszczególne chwyty można zmieniać na wieles sposobów - za pomocą aplikacji w urządzeniu mobilnym, lub za pomocą wykonania prostych ruchów całej protezy, lub z wykożystaniem specjalnych chipów pozwalających na automatyczne przystosowanie dłoni do pracy w wyznaczonej strefie np. umieszczony w samochodzie chip wysyła sygnał, dłoń znajdując się w jego pobliżu zmienia automatycznie chwyt.