amputowanie prawej nogi powyżej kolana

Szanowny Panie Michal86

Nitkę można spróbować lekko (na prawdę lekko) pociągnąć, jeśli nie wychodzi, zdecydowanie warto skonsultować się z oddziałem na którym wykonywana była amputacja/przychodnią w której ma być kontrola. U osób z amputacjami z przyczyn naczyniowych może być nieco wyższe ryzyko infekcji rany, a każdy tkwiący w ranie obiekt może stanowić wrota infekcji.

Co do rehabilitacji, serdecznie polecam lekturę poradnika ze strony amputowani.pl
www.amputowani.pl/images/poradnik1.pdf

Kwestia bandażowania jest ładnie zobrazowana na marginesach stron 22 i 23. Jest tam również zamieszczony przydatny zestaw ważnych ćwiczeń.

Proszę nie martwić się zanadto jeśli Pana Tata ma problemy z ich wykonywaniem. Sam przez pierwsze 3 dni po amputacji zastanawiałem się, czy coś nie poszło źle w czasie operacji, bo na prawdę nie mogłem podnieść kikuta do góry...

Co zaś do głównego problemu związanego z ćwiczeniem. Proszę się nie poddawać. Jeśli Pana tata od czasu amputacji leżał na plecach lub siedział, to zapewne mamy do czynienia ze wstępem do ryzyka utrwalenia przykurczu. Proszę zachęcać Tatę, żeby w wolnym czasie (przynajmniej przez najbliższe kilka dni) leżał na brzuchu tak, żeby pod samym kikutem znajdowały się poduszki/sztywne ręczniki. W tej pozycji można podpierać się na łokciach lub włożyć poduszkę pod klatkę piersiową - tak, żeby można było czytać, czy np oglądać telewizję - grunt, żeby pod kikutem systematycznie znajdowało się coraz więcej złożonych w kostkę ręczników/poduszek. Celem powyższego jest "odgięcie" kikuta do tyłu. Najlepiej jest to robić przez co najmniej 30 minut przed każdą serią czynnych ćwiczeń pośladka. Przy czym proszę zwrócić Pana Tacie uwagę, żeby nie wyginał do tyłu kręgosłupa i żeby nie odginał do tyłu miednicy - celem tego ćwiczenia jest zwiększenie zakresu ruchu w stawie biodrowym i to wy nim ma się skupiać nacisk generowany przez odginające kikuta do tyłu poduszki w czasie leżenia na brzuchu.

Podstawą jest podejrzenie, że u Pana Taty zaczął wytwarzać się przykurcz (szczególnie Pana stwierdzenie, że na leżąco kikut wędruje do góry). Obecnie, mięśnie zginające kikut do przodu mają przewagę i stosunkowo duże napięcie spoczynkowe. Celem podkładania ręczników/poduszek pod kikut w czasie leżenia na brzuchu jest zmniejszenie napięcia wspomnianych mięśni (po 20 minutach takiego statycznego wysiłku, napięte mięśnie same się męczą i rozluźniają), rozciągnięcie ich i zwiększenie efektywności ćwiczeń czynnego prostowania kikuta w stawie biodrowym.

Powyższe należy oczywiście stosować z umiarem i rozsądkiem. Ogólnie nic nie powinno się Tacie stać, nawet jeśli cały dzień będzie leżeć na brzuchu z podkładkami włożonymi pod koniec kikuta, ale trzeba pamiętać o umiarze w grubości tych podkładek. Codziennie starać się zwiększać ich grubość ale tylko w zakresie (przynajmniej względnego) komfortu Pana Taty - z umiarem, bo celem jest niewybicie kikuta w biodrze ani wytworzenie urazów na końcu kikuta.

Po pewnym czasie takiego rozciągania Pana Tacie powinno być łatwiej wykonywać pozostałe ćwiczenia. Pragnę zarazem zwrócić uwagę, że szczególnie teraz jest dla niego niekorzystne siedzenie lub leżenie z podnoszącym się kikutem. Ogólnie w czasie chodzenia na kulach warto jest maksymalnie prostować kikut, ograniczać siedzenie i zginanie kikuta.

Tym bardziej uda się Pana Tacie wyprostować kikut, tym większe będą szanse na pomyślne wykorzystywanie protezy

Podsumowując, polecam:
Leżenie na brzuchu z podkładkami pod kikutem (ogólnie jak najwięcej w ciągu dnia, ale przynajmniej przez 20-30 min przed każdą sesją ćwiczeń) - > i dopiero ćwiczenia czynne.

Pozdrawiam!

Pierwsza istotna sprawa jeżeli dzieje sie coś niepokojącego z kikutem nie należy zwlekać lub eksperymentować tylko zgłosić się do lekarza. Może być ciężko wrócić do lekarza operującego, a i on może nie pamietać pacjenta, zgłoście się do przychodni. Czasami wystarczy kontakt z pielęgniarką z gabinetu zabiegowego. Rehabiltacja jest niezbędna i sami doskonale wiecie o tym. Można ją spokojnie wykonywać warunkach domowych. Można skorzystać z rehabilitacji domowej. Lekarz tzw. rodzinny wystawia zlecenie na rehabilitację i z tym zleceniem należy zgłosić się do przychodni rehabilitacyjnej. Różnie bywa, czasami trzeba czekać, ale w końcu fizjoterapeuta przyjdzie do domu. W ciągu pół roku od amputacji przysługuje około 80 godzin rehabilitacji domowej. Warto skorzystać. Zanim fizjo trafi do Was trzeba ćwiczyć samemu. Ćwiczenia w leżeniu na brzuchu są bardzo ważne, chodzi o wzmacnianie mieśni pośladkowych, które potem przydadzą się do "sterowania protezą". W leżeniu na brzuchu mamy dobrą stabilizację odcinka lędźwiowego i to dobra pozycja wyjściowa. Jeśłi ciężko jest podnosić kończynę amputowaną można na poczatek zacząć od mocnego "spinania" (ściskania) pośladków w seriach 10x10. Sporo ćwiczeń jest w poradniku (do pobrania na stronie), ale mam nadzieję, że tą lekturę już zaliczyliście. Intensywność i czas wykonywania ćwiczeń należy traktować indywidualnie biorąc pod uwagę wiek, wydolność i choroby współistniejące. Nie ma przeciw wskazań by ćwiczenia wykonywać 6, a nawet więcej razy w ciągu dnia. Kontrola pulsu daje nam możliwość kontrolowania wysiłku. Przeciętnie ćwiczenia powinny trwać około 20 minut. Pamietać należy by podczas treningu wykonywać ćwiczenia na wszstkie grupy mieśniowe. Ćwiczenia oddechowe i rozciagające również powinny być uwzględnione w planie treningowym. O aktywności fizycznej osób po 60 roku życia mozna poczytać na stronie dieta.mp.pl/sport/show.html?id=73803 . Bandażowanie kikuta ma na celu przyspieszenie formowania. Siła kompresji jest trudna do określenia, ale można stosować specjalne bandaże do terapii kompresyjnej lub lejki silikonowe ( www.ossur.com/prosthetic-solutions/produ...ners/iceross-post-op ). Niektóre bandaże maja oznaczenia ułatwiające regulację kompresji. Najlepiej jest kiedy kikut bandażowany jest przez większość dnia, a w nocy nie bandażujemy.

Witam wszystkich i proszę o wskazówki co robić.
Mojemu tacie lat 62 na początku stycznia amputowali nogę (powód miażdżyca tętnic kończyny dolnej). Jest już w domu od 2 tygodni. Ostatnio zauważył że z amputowanej nogi(z tej rany) wystaje mu nić( nie jest to nić rozpuszczalna) nie wiemy czy lepiej pojechać z tym już do lekarza chirurga czy można z tym poczekać aż do kontroli czyli do połowy lutego nie wygląda to na szew tylko na nic która wychodzi ze środka nogi-rany(być może lekarze coś podwiązali wewnątrz nogi) co z tym fantem zrobić?
a druga sprawa to ćwiczenie nogi.
tato stara się ją ćwiczyć i jako tako daje rade ale moim zdaniem za krotko, bo ćwiczy 2-3x dziennie po 5 max 10min. przejdę do sedna sprawy. Gdy położy się na brzuchu i chce podnosić tą AMPUTOWANĄ NOGĘ do tyłu to jest mu ciężko wykonywać to ćwiczenie. jak można mu pomóc w tym? i jak leży na plecach czy siedzi to tą nogę amputowaną podrywa mu do góry. jak temu można zapobiec w domowym zaciszu czy może trzeba na rehabilitacje go wozić ?? jak wiadomo jesteśmy na etapie kształtowania kikuta ale też to idzie pod górkę bo go boli noga jak ob-kręcamy nogę bandażem elastycznym(staramy sie lekko owijać).
Proszę o wskazówki co z tym robić, DZIĘKUJĘ Z GÓRY