Pomoc

Witam,sama jestem po amputacji podudzia 27 m-cy,bardzo zaintrygowal mnie Twój post,temat bóli fantomowych których tak bardzo sie bałas przed amputacją....proszę napisz jak pokonałas bóle fantomowe???ja po tak długim okresie nie moge ich pokonać z cała pewnoscia mam większe i mocniejsze,pomimo intensywnego leczenia w poradni leczenia bólu.Prosze napisz jak teraz sobie radzisz?skoro po tygodniu udało Ci sie powrócic do pracy?ja jestem zrozpaczona bede wdzieczna za kazda wskazówkę,pozdrawiam serdecznie.

Bardzo dziękuję za odpowiedź. Na początku tylko drobny szczegół-jestem dziewczyną . Jestem już 3 tygodnie po amputacji i naprawdę nie jest źle. Przed zabiegiem miałam makabryczne bóle, ponieważ doszło do infekcji kości.W ostatniej fazie ropa wylewała się już chyba z całej stopy. Teraz bóle są zdecydowanie mniejsze niż wcześniej, chociaż nie jest do końca kolorowo. Sam kikut podobno goi się dobrze,ale moim zdaniem jest bardzo spuchnięty, są miejsca tak bolesne,że aż mi się słabo robi w trakcie ćwiczeń. Nie mam problemu z wyprostem ani zgięciem nogi. Do pracy wróciłam już tydzień po zabiegu . Na szczęście moim szefem jest mój lekarz więc mam taryfę ulgową. Cholernie boję się tego bandaża, który formuje kikuta, zwłaszcza w miejscach,które bolą przy dotyku. Jak Ty to przetrwałeś?Odezwij się proszę jak znajdziesz chwilkę.I miłego wieczoru życzę

Pewnie przeczytasz to już po zabiegu, nie będzie to łatwy czas ale uwierz da się z tym żyć i to całkiem znośnie. Jestem trzy lata po amputacji podudzia i tak naprawdę od roku mi to nie przeszkadza chodzę po górach jeżdżę na nartach choć na początku wydawało mi się że to nie będzie możliwe. Wszystko jest możliwe to tylko kwestia wyćwiczenia każdej czynności którą chcesz wykonać, będziesz musiał znaleźć swój sposób na jej wykonanie. Na początek daj sobie czas na wygojenie rany nogi i oczywiście "rany w głowie". Z własnego doświadczenia wiem że rozmowa z psychologiem ( dobrym) jest potrzebna choć na początku myślałem że to strata czasu i że ja nie potrzebuję ale warto skorzystać nawet raz. I najważniejsze po wygojeniu jak najszybciej proteza. Nie będę czarować dopasowanie nie jest łatwe bo tak naprawdę nie będziesz wiedział co mówić protetykowi na początku, co ma poprawić ale nauczysz się tylko nie poddawać się i jak najwięcej w protezie. Ja po dwóch miesiącach po zabiegu byłem już w pracy o kulach ale to dało mi siłę i nie sfiksowałem. Co do bóli fantomowych to daj sobie na razie spokój nie są takie straszne da się je opanować. Jak będziesz potrzebował rady pisz czasami wchodzę na ta stronę,Pozdrawiam i trzymaj się.

Witam serdecznie, mam 32 lata i w najbliższy piątek będę miała operację-amputację lewego podudzia. Bardzo proszę o wskazówki co robić, żeby przetrwać to wszystko... Wiem, że nie ma cudownego zaklęcia żeby to ogarnąć, ale chętnie posłucham rad... No i jeszcze jeden nurtujący mnie problem... bóle fantomowe... jak je pokonać??