Osteointegracja nowoczesna metoda protezowania

Nie czytałem pracy naukowej Profesora Muderisa, ale byłem w Rzeszowie na konsultacjach z lekarzem, który pod okiem profesora szkolił się w Australii. Jest wiele zagrożeń w tego typu zabiegach,ale jak dla mnie ilość plusów jest większa jak minusów. Nie podjąłem jeszcze decyzji,ale pierwszych 6-7 zabiegów będzie osobiście przeprowadzał Profesor Muderis i jest to dla mnie dodatkowy argument.

Jeszcze jeden wpis i obiecuję, że się więcej w tej kwestii nie odezwę. Adresuję te słowa do osób, które rozważają poddanie się operacji. Z własnej ciekawości poczytałam o metodzie jednooperacyjnej Muderisa i natknełam się na najbardziej miarodajne źródło czyli pracę naukową, której współautorem jest autor metody. Praca jest nowa, zaakceptowana do druku w lutym 2017 r. ( bmjopen.bmj.com/content/7/3/e013508 ), co więcej jest to dotąd jedyna publikacja dot. tej konkretnej metody. Jej autorzy wprost piszą, że obecnie jest ona skierowana do pacjentów, u których występują problemy z zaopatrzeniem z użyciem leja lub poruszają się na wózku. Podsumowując, dobrze że ktoś myśli o takich ludziach, którzy też chcieliby stanąć na własnych nogach. Natomiast moje zastrzeżenia budzi fakt, że osoba,która zachęca to tej metody w Polsce nie podaje swoich danych ani chirurga, który miałby się podjąć operacji (ile operacji tego typu ten właśnie lekarz przeprowadził, z jakim skutkiem, itd.), na stronie fb podaje link do nieistniejącej strony internetowej. Jakoś to wygląda mało profesjonalne, a w końcu pacjent ryzykuje się nie tylko własne pieniądze, ale przede wszystkim zdrowie. Tak na marginiesie, jak dobrze poszukać to jeden z telefonów jest wspólny z firmą Pro-Orto z Rzeszowa. Nie znam osobiście, może są genialni, ale w tym konkretnym przypadku sposób wprowadzenia metody do Polski nie został dobrze przygotowany.

Oss, nie napisałam, że nie można pływać w basenie. Napisałam, że nie powinno korzystać się z basenów publicznych (właśnie ze względu na zwiększenie możliwości zakażenia bakteryjnego). Taką informację można znaleźć na stronach australijskiego stowarzyszenia osób amputowanych, które jak sądzę bezstronnie przedstawiają za i przeciw metodzie. Podobnie jest z kwestią biegania i skakania. Być może metoda przez Państwa oferowana te kwestie już rozwiązała. Co do wytrzymałości, pozwolę sobie zauważyć, że większość przypadków operacji rewizyjnych endoprotez nie wynika ze zużycia implantu, ale z powodu zużycia czynnika ludzkiego (czyli obluzowania,pęknięcia kości, itp).
Dziękuję za podanie (wreszcie!) danych liczbowych. Z jednej strony są imponujące, z drugiej pokazują, że metoda (ta konkretna oferowana przez Państwa) jest wdrożona od niedawna i statystyki mogą ulec zmianie (czego oczywiście nikomu, a szczególnie osobom z niej korzystającym, nie życzę).
I na koniec jedna uwaga. Rozumiem, że celem pierwszego wpisu była wyłącznie reklama usług, ale warto nas traktować poważnie i odpowiedzialnie. To nie te metody sprzedażowe...

JP dobrze, że widzi Pani jakieś pozytywy w metodzie osteointegracji cytuję:”Dla zainteresowanych metodą - za jej zastosowaniem przemawia brak leja czyli łatwiejsze protezowanie, łatwiejsze poruszanie się, konsekwencją metody jest wzrost masy mięśni kikuta”.
Można jeszcze dodać,że stabilne mocowanie implantu wewnętrznego endoprotezy umożliwia przekazywanie bodźców z podłoża w sposób zbliżony do naturalnej kończyny.
Umożliwia to lepsze chodzenie, poruszanie się po nierównym terenie, czucie podłoża zbliżone do naturalnego. Powyższa metoda doskonała jest szczególnie dla osób aktywnych chcących wrócić do aktywności zawodowej o dużych wymaganiach co do własnej aktywności fizycznej.
Z całą pewnością każda „ingerencja skalpela” niesie ze sobą wiele niebezpieczeństw, podobnie i metoda osteointegracji.
Wszelkie informacje ( w tym z jakimi zagrożeniami związana jest operacja) przekazuje lekarz,który będzie wykonywał operację. To on po szczegółowym wywiadzie medycznym decyduje czy pacjent może poddać się zabiegowi. Dlatego tak jak Pani zdążyła już zauważyć podajemy numer telefonu ponieważ każdy przypadek traktowany jest indywidualnie i wymaga konsultacji i badań.
Nieprawdą jest, że w protezie nie można pływać w basenie
W protezie można wchodzić do basenu i pływać. Na przykład w słonej wodzie można pływać do 30 min z powodu elektroniki w protezie, no chyba ,że ma się specjalną protezę do pływania w słonej wodzie tzw. płetwę.
Kolejna rzecz tyczy się biegania.
Bieganie na protezie jest wskazane bo jest częścią rehabilitacji można również używać protez dedykowanych do biegania jest to metoda przeznaczona przede wszystkim dla osób aktywnych.
Co do dwóch operacji
Metoda prof Munjed Al  Muderisa (ta którą my się posługujemy) jest jednym zabiegiem operacyjnym (pacjent zaopatrywany jest za jednym razem)!!! Jest to najnowocześniejsza metoda.
Pani w swym poście miesza” metodę holenderską z australijską”
Nie ma możliwości obluzowania implantu jest on bardzo mocno osadzony. Implantu nie da się złamać.
Implant wykonany jest z tytanu i pokryty substancją antybakteryjną, co ogranicza możliwość wystąpienia zakażenia rany. Oczywiście trzeba zachować dużą staranność przy higienie
w okolicach rany w początkowej fazie.
Implant wszczepiany jest jednorazowo i ma gwarancję "dożywotnią".
Możliwość wystąpienia operacji rewizyjnej , o której Pani wspomina występuje tylko przy usunięciu implantu z powodu zakażenia bakteryjnego. Pacjent wraca wtedy do pierwotnego kikuta i do typowej protezy z lejem Metoda stosowana jest od 2014r.
Na 300 pacjentów zoperowanych dokonano dwóch usunięć implantów z powodów w/w a to jest 0,67 % .

Rehabilitacja trwa ok 4 tygodni czas odstawienia kuli uzależniony jest od stanu pacjenta przed amputacją.
Pozdrawiam

Oss. dziękuję za odpowiedź. Szkoda, że właściwie nie wnosi niczego poza podaniem numeru telefonu (po raz kolejny). W oczekiwaniu na odpowiedź poczytałam trochę o tej metodzie na stronach m.in. australijskich i holenderskich. Niektóre znalezione tam informacje mnie zaskoczyły, inne nie. Dla zainteresowanych metodą - za jej zastosowaniem przemawia brak leja czyli łatwiejsze protezowanie, łatwiejsze poruszanie się, konsekwencją metody jest wzrost masy mięśni kikuta. Są też argumenty, które potencjalny pacjent powinien rozważyć czyli wspomniane przeze mnie ryzyko zakażeń bakteryjnych (nie jako powikłanie pooperacyjne, ale już podczas użytkowania), stąd m.in. konieczność codziennych dodatkowych zabiegów pielęgnacyjnych skóry wokół implantu, unikanie basenów publicznych, itp. Kolejne argumenty do rozważenia to ryzyko obluzowania lub uszkodzenia implantu (czyli konieczność reoperacji) oraz to, że nie jest to rozwiązanie dla osób aktywnych (przy tego typu protezach nie powinno się m.in. biegać). I jeszcze jedno, większość źródeł podaje, że niezbędne są dwie operacje - pierwsza to wszczep implantu, a po 6-8 tygodniach podczas drugiej operacji wykonuje się stałe otwarcie kikuta i zamocowanie do implantu umiejscowionego podczas pierwszej operacji adaptera. Potem jeszcze potrzebna rehabilitacja, którą zaczyna się po 2 tygodniach od drugiej operacji i trwa całkiem długo, bo dopiero po 6 miesiącach od drugiego zabiego można zacząć chodzić bez dodatkowych kul.

do JP
1) Oczywiście, że jest możliwość wystąpienia zakażenia w przypadku zastosowania metody osteointegracji ( jak w przypadku każdej ingerencji operacyjnej )

2) Oczywiście, że jest możliwość wystąpienia problemów zdrowotnych jak w przypadku endoprotetyki i tu lekarz również informuje o możliwych zagrożeniach. Pomimo wielu zagrożeń związanych z endoprotetyką jest ogromna liczba pacjentów zadowolonych np. z endoprotezy stawu biodrowego.
Szczegółowych informacji udziela lekarz ekspert po wykonaniu odpowiednich badań przed zabiegiem.

3) Operacja, rehabilitacja to czas około 30 dni,ale jak szybko można zaprotezować pacjenta to sprawa indywidualna

Pozdrawiam. W razie pytań prosimy o kontakt 608 898 937
Na wszelkie możliwe pytania lekarz odpowiada podczas konsultacji