amputacja palców

Przed trzema tygodniami straciłem spore fragmenty drugiego i trzeciego palca lewej ręki. Po wygojeniu ran będę potrzebował jakichś protez estetycznych. Na co zwrać uwagę przy wyborze? Od czego zacząć? Czy ktoś może polecić kogoś w Poznaniu?
Pzdr Sławek z Poznania

Też myślałem, że będzie tragedia, ale ludzie nie zwracają uwagi, a nawet jak widzą to nie komentują i nie dają po sobie znać (a przynajmniej starają się). Mi faktycznie sama rana "zagoiła" sie dopiero po roku. Fizycznie na wierzchu juz po kilku miesiacach była tylko blizna, ale jak chodziłem do chirurga na konsultacje, to mi mowił, że dyskomfort, który odczuwam wynika z tego, że rana wewnątrz nie jest 100% wygojona.
Na dzień dzisiejszy (mam kciuk tylko do stawu i brak paliczka wskazującego i kawałka środkowego) odczuwam dyskomfort tylko jak majsterkuję sobie w garażu i muszę zrobić coś precyzyjnego typu nałożyć albo podnieść małą podkładkę itp. W codziennym życiu prawie nie zauważam. Rekawiczki ktore kupiłem sobie po wypadku leżą w szafie. Mmsy od znajomych, że widzieli kogoś bez palca ze zrobionym tatuażem paznokcia i że to super wyglądało traktuję jako ciekawostkę i olewam. Nie jestem w typie narcyza.

To mi idealnie na zgieciu :/
A nie myślałeś o jakiejś operacji np. przeszczepu palca z nogi?

Obcięło mi jakieś 2,5 cm

A mogę wiedzieć jaka długość kciuka ci została?

Jeżeli chodzi o ludzi - na początku bałem się, że każdy będzie się na mnie patrzył czy pokazywał palcami. Prawda jest jednak zupełnie inna. Nikt nie zwracał uwagi na mój defekt, każdy raczej zajmuje się sobą i swoim czubkiem nosa. A sprawnosc - no cóż- po 2 miesiacach jeszcze w opatrunku wsiadlem na motocykl i objechałem Bieszczady do pracy wrocilem po 3 miesiacach, bol zniknął po ok 6. Na dzień dzisiejszy nie boli mnie wcale, wróciło jakies 80 % czucia ( a z początku z tym było slabo). Została lekka wrażliwość na zimno, ale bez tragedii. Tak więc Drogi Kolego, może ciężko w to na początku uwierzyć, ale z czasem będzie tylko lepiej - nawet na smartfonie nauczysz się pisać tak samo płynnie jak kiedyś. Glowa do góry i zdrówka